میبخشمت با عشق؛میبخشمت با اشک
میسپارمت دست این راهه بی بازگشت
میبخشمت وقتی تو گریه گم میشی
با تو یکی میشم وقتی که شب برگردی
تقدیر ما این بود ای آخرین همدم
یک روزم شده یک عمر دور از هم
مثل دو هم سلول ؛دیوونه و گیجیم
ما تو حصار هم هرگز نمی گنجیم
میبخشمت تا شوم بغض طوفانت
میبخشمت اما مثل یه بیگانه
پاییز این تقدیر ای آخرین همدم
یک روزم شده یک عمر دور از هم
بگو چرا عشق من
نظرات شما عزیزان:
آه بي تاب شدن عادت كم حوصله هاست-
مثل عكس رخ مهتاب كه افتاده در آب؛
در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست-
نمیگم به من اعتماد کن نه چون بهت حق میدم اعتماد نداشته باشی اما توی نزدیکانت دنبال یه معتمد بگرد و ازش کمک بخواه یه آدم عاقل نه یه خول و چل مثه من
اعیاد شعبانیتم پیشاپیش مبارک